Tου Χρηστου Γιανναρα

Οι επερχόμενες εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης μπορούν και πρέπει να έχουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Με την ψήφο τους οι πολίτες να προσδιορίσουν τον τύπο του πολιτεύματος: Θέλουν δημοκρατία ή κομματοκρατία;

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ

Προς τους απανταχού Βρυσικιώτες

Σας ενημερώνουμε για την ίδρυση πολιτιστικού-εξωραϊστικού συλλόγου ανδρών εκ Βρυσικών και σας παρακαλούμε να ετοιμαστείτε για την εγγραφή σας ως μέλη σ΄ αυτόν.

                    -------------------------                        -------------------------------

του Σαράντου Καργάκου, Συγγραφέως - Φιλολόγου - Ιστορικού
 
 Ακούω ότι το μεγαλύτερο σήμερα πρόβλημα των νέων μας είναι η ανεργία. Διαφωνώ.
Εδώ και τριάντα χρόνια είναι η ...εργασία. Ο νέος δε φοβάται την αναδουλειά, φοβάται τη δουλειά.
Μια οικογενειακή αντίληψη, ότι δουλειά είναι ότι δεν λερώνει, επεκτάθηκε και στο νεοσουσουδιστικό σχολείο με ευθύνη των κομμάτων, που για λόγους ψηφοθηρίας απεδόθησαν σε μία χυδαία πολιτική παιδοκολακείας, η οποία μετά τη δικτατορία, εξέθρεψε καί διαμόρφωσε δύο γενιές «κουλοχέρηδων», παιδιών δηλαδή πού δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους -πέρα  από τη μούντζα- για καμιά εργασία από αυτές πού ονομάζονται χειρωνακτικές, επειδή -τάχα- είναι ταπεινωτικές... Κι ας βρίσκεται μέσα στη λέξη «χειρώναξ», σαν δεύτερο συνθετικό το «άναξ» πού κάνει τον δουλευτή, τον άνακτα χειρών, βασιλιά στο χώρο του, βασιλιά στο σπιτικό του, νοικοκύρη δηλαδή, λέξη άλλοτε ιερή πού ποδοπατήθηκε κι αυτή μες στην ασυναρτησία μιας πολιτικής πού έδειχνε αριστερά και πήγαινε δεξιά και τούμπαλιν. Γι' αυτό τουμπάραμε..

 Για έναν μεγάλο συγχωριανό μας μαχητή της ζωής.

Αγαπητέ φίλε και αδερφέ Δρόσο Γκροζούδη

Πριν από τρεις μέρες δέχτηκα τηλεφώνημα από φίλο μου, μόνιμο κάτοικο του χωριού μας, που με πληροφόρησε τα παρακάτω:

"Φίλους, όλους ο μιράς, γύρου-γύρου απ΄ του χουριό είναι κατακίτρινους, ούλα τα χουράφια είναι σπαρμένα με φιγγάρια κι τα τρυγόνια λουϊρνούν αψλά μπλούκια-μπλούκια, μη χασουμιράς, τοίμασι του τφέκς κιέλα"