ο Τρύγος

Παρασκευή, 16 Σεπτέμβριος 2011 13:43 διαχειριστής
Εκτύπωση

' άπό τον "Ομηρο πληροφορούμεθα ότι ή Θράκη ήτο χώρα άμπελόεσσα, ότι ήτο χώρα ήδύοινος παράγουσα τον περίφημον βίμβλιον οίνον παραβαλλόμενον προς τό Όλύμπιον νέκταρ'

ΓΕΏΡΓΙΟΥ ΝΙΚ. ΤΟΛΙΔΗ

Ο ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΘΡΑΚΗ!

«Άπό τη Θράκη βρε παιδιά άπό την Πιερία έβγήκεν ή θρησκεία».

Ό άείμνηστος Θρακιώτης ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός με τό μικρό του αυτό δίστιχο μας υπενθυμίζει δύο μεγάλα γεγονότα, πού αναφέ­ρονται στην αρχαία Θράκη. Τό ενα γεωγραφικόν: ότι τά δυτικά σύ­νορα τής αρχαίας Θράκης δεν ήσαν τά σημερινά, ό Νέστος, άλλα έφθα­ναν στον "Ολυμπο και στά Πιερία όρη, όπως τά βόρεια έφθαναν στον "Ιστρον ποταμόν, τον σημερινόν Δούναβιν. Ώς προς τόν πληθυσμόν, κατά τόν Ήρόδοτον, τό Θρακικόν "Εθνος της έποχής εκείνης ήτο τό πολυπληθέστερον μετά τό Ίνδικόν. Τό άλλο θρησκευτικόν: ότι άπό τήν Θράκη άπό τήν Πιερία έβγήκεν ή θρησκεία. Πράγματι στή Θράκη εκείνη τής αρχαιότητος έβγήκε μια θρησκεία, ή θρησκεία τοΰ Όρφέως και τοΰ Διονύσου, ή οποία ήτο ειδωλολατρική ώς προχριστιανική, ήσκησεν όμως επίδρασιν στον Χριστιανισμόν γιατί απέβλεπε στην ανύψωσαν του ανθρώπου σε ύψηλοτέραν ήθικήν σφαΐραν, απέτρεπε τόν φόνον τών ανθρώπων και έπρέσβευε τήν άθανασίαν τής ψυχής.

 

Είναι γνωστόν ότι ό Όρφεύς ήτο Θράξ μουσικός, υιός τοΰ βασι­λέως Ίάγρου και τής μούσης Καλλιόπης. Ό Διόνυσος ήτο θεός τής αρχαίας Θράκης, υιός τοΰ Διός και τής Σεμέλης, οφείλει δέ τό δεύ­τερον συνθετικόν τοΰ ονόματος του στο σπήλαιον Νύσα τοΰ Παγγαίου "Ορους, όπου έζησε τά πρώτα παιδικά του χρόνια. Άπό τήν Θράκη ορμώμενος ό Διόνυσος επεκράτησεν ώς θεός ολοκλήρου τής αρχαίας Ελλάδος. Κατά τόν Πίνδαρον οί "Ελληνες θεωρούσαν τόν Διόνυσον άρχηγόν τοΰ οίνου, οί δέ Αθηναίοι τόν έτιμοΰσαν ώς ίατρόν.

Στήν Θράκη ό Διόνυσος έταυτίζετο με τόν θεόν Βάκχον ή καΐ τόν "Ιακχον. Επόπτευε δέ τάς εκδηλώσεις των θρησκευτικών τελετών και διασκεδάσεων και ιδιαιτέρως τοΰ τρύγου τών αχανών αμπελώνων τής Θράκης.

Ό Τρύγος

Ό τρύγος σ' ολόκληρη τη Θράκη, ιδιαιτέρως όμως στην Ανατο­λική, αποτελούσε μεγάλο και ευχάριστο γεγονός. Ό αείμνηστος Θρα­κιώτης ποιητής, πολιτικός και λόγιος Νικ. Κωνσταντάπουλος στο με­γάλο έμμετρο ποίημά του «Τα έπιλήνια» αρχίζει με την φράσιν: «Της Θράκης θέλησα να ψάλω τον τρύγο χρονικό μεγάλο» στην ίδιαιτέραν του πατρίδα, τον Σκοπόν των 40 Εκκλησιών.

Τό ϊδιο θα ημπορούσα να πώ και εγώ για το δικό μου χωριό το Μειγάλο Ζαλούφι της Άδριανουπόλεως άλλ' ακόμη γενικώτερα για όλη την Άνατολ. Θράκη.

Έκεΐ στην Άνατ. Θράκη λόγω τοϋ κλίματος άλλα και της ποιό­τητος των εδαφών δύο κυρίως ήσαν αί άσχολίαι τών γεωργών: ή με­γάλη καλλιέργεια εις σιτηρά και ή μεγάλη αμπελουργία.

Δεν λείπουν, βεβαίως, τά αμπέλια άπό τα διάφορα διαμερίσματα της Ελλάδος. "Ομως στην Άνατολ. Θράκη τα ειδικώς κατάλληλα χώ­ματα, τα ελαφρώς επικλινή άμμοαργιλώδη κόκκινα χώματα, τα λεγό­μενα άμπελοχώματα, βοηθούσαν ώστε ολόκληρες εκτάσεις να καλύπτωνται άπό αμπέλια και ή παραγωγή τοϋ κρασιού να είναι άφθονη καΐ σέ αρίστη ποιότητα. "Οχι δε μόνον στην σύγχρονη εποχή άλλα και στην αρχαιότητα και στην εποχή τοΰ Όμηρου. "Ετσι άπό τον "Ομηρο πληροφορούμεθα ότι ή Θράκη ήτο χώρα άμπελόεσσα, ότι ήτο χώρα ήδύοινος παράγουσα τον περίφημον βίμβλιον οίνον παραβαλλόμενον προς τό Όλύμπιον νέκταρ. Ό ίδιος κάμνει ίδιαιτέραν μνείαν για τον Μαρώνειον οίνον, ό οποίος έστοίχισε στον Πολύφηιμον τον μοναδικόν του όφθαλμόν και μας πληροφορεί ακόμη ότι κατά την πολιορκίαν της Τροίας τά πλοία τών Αχαιών έκουβαλοΰσαν συνεχώς κρασιά άπό τήν έναντι Άνατολ. Θράκην για να μεθύσουν οι πολεμίσται και νά άνθέξουν στα βάσανα της 10ετοΰς πολιορκίας.

 

Ολόκληρο το κείμενο σε pdf, κωδικός: thraki

και μερικές φωτογραφίες από τα κρασοάμπελα του ΠΣΑΒ





Βρυσικά αμπέλι

Τελευταία Ενημέρωση στις Τρίτη, 17 Απρίλιος 2012 18:08