ΕΚ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ Κ. JIRECEK ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ
Ή μετανάστευσις και, έγκαθίδρυσις των Βουλγάρων εν Μοισία έγένετο κατά το 679 επί Κωνσταντίνου τοΰ Πωγωνάτου. Προ ταύτης αποδέχεται ό συγγραφεύς εν τώ φανατισμω αύτοΰ ότι ή χερσόνησος τοΰ Αίμου όλη πλην των παραλίων πόλεων και των απρόσιτων ορεινών χωρών από της 4 μάλιστα έκατονταετηρίδος κατωκεΐτο ΰπό Σλαύων. Άπό τοΰ Ταινάρου μέχρι της Δαλματίας και των εκβολών τοϋ "Ιστρου ουδεμία χώρα ύπήρχεν άνευ Σλαυικών αποικιών.
Οί Βούλγαροι έθνος Ταταρικόν έλθόντες εκ τών παρά τον Βόλγαν χωρών άποκατεστάθησαν κατ' αρχάς πέραν τοΰ "Ιστρου εν τη σημερινή DOBRUZA και εν τοις παραλίοις τοΰ Πόντου. Οι Βούλγαροι έ'ζων έν πολυγαμία ή έκαστος είχε τουλάχιστον ανά δύο γυναϊκας. !Ώς προίκα έλάμβανεν ή νύμφη χρυσόν, άργυρον, βοΰς, ίππους και τά τοιαύτα. Οί ηγεμόνες συνήθως έφερον μεθ' εαυτών ολόκληρον χαρέμιον. Περί δε της ενδυμασίας αναφέρεται ότι άνδρες και γυναίκες ώς αί Μωαμεθαναί έκάλυπτον το πρόσωπον. Οί άνδρες εκειρον μέχρι χρωτός την κόμην και έκαλύπτοντο κατ' Άσιατικόν έθος με τιάραν (σαρίκι). Κατά Σουίδαν ή ενδυμασία τών Βουλγάρων ήτο Άβαρική. Οι νεκροί τών προκρίτων κατά τάς διηγήσεις τών Αράβων ή έκαίοντο μετά της ακολουθίας αυτών ή έθάπτοντο εντός τύμβου έν ώ ένεκλείοντο και οί ύπηρέται και αί γυναίκες τοΰ νεκροΰ και έκεΐ άπεπνίγοντο.
Ή εθιμοτυπία της αυλής εΐχεν άσιατικόν χαρακτήρα. Ό ήγεμών ετρω-γεν έν ιδιαιτέρα τραπέζη μη παρευρισκομένης ουδέ της συζύγου αύτοΰ. Οί αυλικοί έτρωγον περί τον ηγεμόνα εις ώρισμένην άπόστασιν καθήμενοι ή επί εδρών ή επί τοΰ εδάφους. Ώς ποτήρια μετεχειρίζοντο και ανθρώπινα κρανία. Ή αριστερά ήτο ή τιμητική θέσις.
Κατά τήν μαρτυρίαν τοΰ "Αραβος MASSUDI ( + 956) οί Βούλγαροι δεν εΐχον οΰτε χρυσά οΰτε αργυρά νομίσματα και ή συναλλαγή έγίνετο διά βοών και προβάτων. Έν καιρώ ειρήνης έπώλουν Σλαύους παΐδας και κοράσια εις Κωνσταντινούπολη ώς σκλάβους.
Ή αρχαία Βουλγαρική πολιτεία ήτο αριστοκρατική. Ό ήγεμών ώνο-
περισσότερα σε pdf