ΦΑΝΑΚΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

Ο Απόστολος Φανακίδης γεννήθηκε στα Βρυσικά Έβρου στα 1945. Με ολιγόχρονη παρουσία στον ελληνικό εικαστικό χώρο, αφού μεγάλωσε και σπούδασε στη Βουλγαρία, ο Αποστόλης Φανακίδης έχει καθιερωθεί από την αρχή κιόλας της επιστροφής του στην Ελλάδα, ως ένας από τους πιο ταλαντούχος εκπροσώπους της δύσκολης τέχνης της γλυπτικής. Στο διάστημα αυτό έκανε δύο ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, ενώ μόλις επέστρεψε από το Παρίσι, όπου παρουσίασε με επιτυχία τη δουλειά του στο απαιτητικό κοινό της πατρίδας της σύγχρονης τέχνης. Έχει βραβευτεί επίσης με τα πρώτα βραβεία στη Μπιενάλε Γλυπτικής της Βουδαπέστης (1981) και του Πανελληνίου Διαγωνισμού που έγινε στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης το 1982, ενώ στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό του Γοργοποτάμου πήρε το δεύτερο βραβείο. Έργα του περιλαμβάνονται στις συλλογές του Μουσείου Βορρέ, του ΥΠ.ΠΟ., της Πινακοθήκης Μπαγκόεφγκραντ και κοσμούν πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, μετά από εθνικούς διαγωνισμούς. Σε προκήρυξη πανελλήνιου διαγωνισμού κερδίζει το Α΄ βραβείο για μνημείο, στον «ιερό χώρο», για τους 200 της Πρωτομαγιάς του 1944. Ο Αποστόλης Φανακίδης είναι επίσης και ο δημιουργός του ανδριάντα του αείμνηστου Εθνάρχη Μακαρίου, στην Πάφο. Τα γλυπτά του Α. Φανακίδη κοσμούν τους κήπους του Ζαππείου Μεγάρου, όπου εκτίθενται έργα και άλλων σημαντικών γλυπτών, όπως της Σοφίας Βάρη, της Λιάνας Βασσάλου, της Μάρας Καρέτσου, της Χριστίνας Σαραντοπούλου, του Γιώργου Χουλιαρά κ.ά.

Τα έργα του είναι διασκορπισμένα σ όλη σχεδόν την Ελλάδα και την Κύπρο. Χαρακτηρίζονται από εξπρεσιονιστική ένταση, καθώς αντιμετωπίζουν με προβληματισμό τη σύνθλιψη της ανθρώπινης φύσης από το τεχνολογικό περιβάλλον (αναφορά στο έργο «Άνθρωπος και Πόλη» μπρούντζος) και την προδοσία των ονείρων του ανθρώπου από την ιστορική του μοίρα ( αναφορά στα έργα «Φιγούρα» μπρούντζος). Κυρίαρχη διάθεση στη δουλειά του δημιουργού είναι η διείσδυση στο εσωτερικό της πέτρας ή μετάλλου, ώστε να αναδυθεί στην επιφάνεια της μορφής το στοιχείο του ερεθισμού και της συγκίνησης.