ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ
Πριν από είκοσι ακριβώς χρόνια, εικοσιεννιά Απριλίου 1994. ημέρα Παρασκευή, ημέρα του μεγάλου πένθους της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, πρωί της Μεγάλης Παρασκευής , ο αδελφός μου ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΓΚΡΟΖΟΥΔΗΣ, παρ έδιδε το πνεύμα του στο Ύψιστο και το υλικό σώμα του στη μάνα Γη. Τιθάσευσε και καβάλησε τον γλυκό και νοσταλγικό βασιλιά της Άνοιξης, τον μήνα Απρίλιο και μαζί του ανήλθαν στην αιωνιότητα του Ουρανού. Μετά από πολύμηνη μάχη με την επάρατο νόσο και ενώ είχαν αρχίσει να φαίνονται σημάδια ότι θα τη νικούσε, εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά,στ΄ αλώνια που πάλευε, ο Χάρος και τον πρόλαβε. Ο καλός συγχωριανός μας και φίλος αδερφικός, παπαΓιώργης, ο ιερέας Λοκατζής διάβασε τις τελευταίες ευχές πάνω από τον τραυματισμένο αδελφό μου για να τον βοηθήσει να μετέλθει ήρεμα από την υλική στην πνευματική ζωή. Ο αδελφός Πολύκαρπος πέθανε.
Το μισό κομμάτι της ψυχής μου δραπέτευσε από το σώμα μου και τον ακολούθησε, το άλλο μισό έμεινε αμανάτι μέσα μου γιατί έπρεπε εγώ να ζήσω και να τον μνημονεύω στα χρόνια που θα ακολουθούσαν.
Αδερφέ μου........Θυμάμαι και τα μάτια μου γεμίζουν ακόμα δάκρυα.
Μετά τη γυναίκα σου και τα δυο παλικαράκια σου άλλες δυο αγάπες είχες στη μέχρι τότε ζωή σου.
Τον ΠΑΟΚ και τον Διονυσίου. Όμως μόνο ένα παλιό τραγούδι, όχι του Διονυσίου, κατάφερε μια δυο φορές να σε σηκώσει από το τραπέζι που γλεντούσαμε και να σε ανεβάσει στην πίστα.Το τραγούδι "Μην είσαι ψεύτρα δίγνωμη"
Ακούστε το και εντολή δική μου προς τους δικούς του ανθρώπους αλλά και επιθυμία του θα είναι σίγουρα να τους δει αυτή τη μέρα να ακούν το τραγούδι αυτό και να το χορεύουν. Μνημόσυνο στη μνήμη του τεράστιου συζύγου, πατέρα, αδελφού και θείου. Χιλιετίες η μνήμη σου. http://www.youtube.com/watch?v=x55cRsOZccg