• Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

ΠΡΟΣ Κο Βουτσινά Νίκο

E-mail Εκτύπωση PDF

Αξιότιμε

Κύριε Βουτσινά διάβασα από την ιστοσελίδα Βρυσικών  το εκλεκτό σου πόνημα για τις επιτύμβιες στήλες των  Βρυσικών και θέλω θερμά να σας συγχαρώ. Φαίνεται πως άνθρωποι ευαίσθητοι , καλλιεργημένοι , πεπαιδευμένοι από όπου και αν περάσουν , σε όποιες συνθήκες και αν βρεθούν έχουν πάντα να δώσουν και να διδάξουν σ’ όλους μας  αλλά και κυρίως στους “ Τοπικούς Παράγοντες ” αλλά και στους  ανθρώπους των Βρυσικών  να δώσουν μήνυμα θετικής δημιουργίας .

 

Θέλω να σας συγχαρώ προσωπικά εσάς αλλά και τους δύο ακόμη συνστρατιώτες σας τον κο Γεραλή   ποιητή της παρέας σας και τον κο Ντουνιά τον φωτογράφο της παρέας σας  και να σας παρακαλέσω να μας δώσετε την ξεχωριστή χαρά και τιμή να σας φιλοξενήσουμε στα Βρυσικά ,   ώστε και σε σας να λειτουργήσουν οι μνήμες της “τότε εποχής ” αλλά και να κάνουμε μία σύνθεση και των τριών δημιουργικών εργασιών σας – ποίηση – επιτύμβιες – φωτογραφίες - σε μία ξεχωριστή σύναξη των εναπομεινάντων κατοίκων , να μοιραστούμε τη χαρά με όλους σας  να σας τιμήσουμε κατ’ ελάχιστον για την όποια ενασχόληση σας με τα Βρυσικά , που κανείς εξ’ ημών δεν είχε την γνώση ή την ευαισθησία ή τη διάθεση ή την τόλμη ή τον χρόνο ή …ή…ή …Σκέφτομαι  βέβαια πως  όλα τούτα  δεν θα είχαν αναδειχθεί αν ο "ρομαντικός" μας Πατριώτης , ο Διαχειριστής της ιστοσελίδας των Βρυσικών , δεν είχε την ευαισθησία , την υπομονή , την αντοχή και διάθεση για να μας ενώσει όλους -  εμάς – εσάς , τα έργα σας –  την “ κοινωνία ” μας  και ότι άλλο ……

Να λοιπόν που η εξέλιξη και η τεχνολογία έχει και τα καλά της .


Τις θερμότερες ευχές μου

Χρήστος Γκροζούδης  εκ Βρυσικών ορμόμενος .

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.

Τελευταία Ενημέρωση στις Δευτέρα, 12 Ιούλιος 2010 20:21  
Ως τοπική κοινωνία, άρχοντες, λαός και κλήρος, έχουμε μερίδιο συνυπευθυνότητας και γι’ αυτά που γίναν, αλλά και γι' αυτά που χάθηκαν. Σ' αυτό τον τόπο που ζούμε η ιστορικογεωπολιτική άγνοια, μάλλον δε συγχωρείται. Αν αναλογιστούμε, ότι η ζωή, όπως και η φύση, δε χαρίζονται στους αδρανούντες, είναι βέβαιο, πως τα όποια κενά αφήνουμε εμείς, είναι έτοιμοι κάποιοι άλλοι να τα υποσχεθούν... Η Θράκη στο χρόνο

ΕΙΚΟΝΕΣ

ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ