• Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

Περιβαλλοντικό Πολιτισμικό Πάρκο Ζωντάν;

E-mail Εκτύπωση PDF
Παρατηρώντας προσεκτικά  το Π.Π.Π Γούρας, διερωτάται κανείς: Τι παραπάνω
έχει ένα χαρακτηρισμένο περιβαλλοντικό πολιτισμικό πάρκο σε σύγκριση με την
περιοχή του Ζωντάν; Τίποτα, μόνο τη διάθεση και την ικανότητα των ανθρώπων
που το κατοικούν να το διαφυλάξουν.
 
Παρά τι όποιες μη αναστρέψιμες παρεμβάσεις των τελευταίων χρόνων το ζωντάν
παραμένει στολίδι για τον τόπο μας και λόγω της φυσικής του ομορφιάς αλλά και
λόγω της ιστορικότητάς του.
 
Δυο πανέμορφα ρέματα το περιτυλίγουν, Καζαντζί και Τζιαντί ντερέ, με
τουλάχιστον δυο πηγές τρεχούμενου νερού, όλο το χρόνο (του χώρου αναψυχής
και της Μάρως τη βρύση).
Μια μεγάλη ποικιλία απολιθωμάτων (ως συνέχεια του απολιθωμένου δάσους του
Έβρου) και άλλων πετρωμάτων (πλούσια σε μετάλλευμα χαλκού σιδήρου και
χρυσού) στις γαλαρίες του Τζιαντί ντερέ.
Πάρα πολύ πλούσια πανίδα και χλωρίδα που αντιπροσωπεύει με το παραπάνω
την έμβια ζωή του Βορείου Έβρου. (Λύκοι, αγριογούρουνα, ζαρκάδια λαγοί
αλεπούδες φίδια αετοί νυχτερίδες σαλιγκάρια κλπ κλπ κρανιές, φουντουκιές,
θράψα, γάβρα, ζουμπλακιές, πουρνάρια, κέδρα, βελανιδιές, τσιμπουκιές,
καλαθιές, φλαμουριές, ….. ρίγανη θυμάρι βιόσμος τριφύλλια γαλατσίδες,
σπαράγγια, … ..)


Πολιτισμικά τι να πρωτοαναφερθεί, θρύλοι, ιστορία, λαογραφία; Ατέλειωτες
ιστορίες και πραγματικά γεγονότα σε κάθε σπιθαμή γης του μοναδικού αυτού
«όρους» της περιοχής μας.


 
Κάστρα, παλάτια, φυλακές, ληστές, αντάρτες, γαλαρίες, νερόμυλοι, κεραμαριά,
νταμάρια αρχαία και νεότερα, μαντριά, ξωκλήσια και όλα αυτά με μια μόνο
ματιά, χωρίς ίχνος υπερβολής και χωρίς καμιά ιδιαίτερα σοβαρή έρευνα.
 
Αποτελεί ή όχι αυτό το μέρος στολίδι για τον τόπο μας; (απομηνάρι παραδείσου,
όπως πολύ παραστατικά και οραματικά ίσως περιγράφει ο κ. Σωτήρης στο ομώνυμο
βιβλίο του) Αν εμείς δεν το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού, ποιος περιμένουμε να
το κάνει; 
Ας έχουμε λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μας και μια τέτοια μακροπρόθεσμη
προοπτική (ΠΠΠ)για τον τόπο, (ιδιαίτερα αυτοί που παίρνουν αποφάσεις) και ας
μην αποφασίζουμε βιαστικά με γνώμονα τα πρόσκαιρα οφέλη.
Θλίβομαι πραγματικά όταν βλέπω ένα δένδρο κομμένο εδώ. Πολύ περισσότερο
θλίβομαι όταν βλέπω μια μπουλντόζα να σκάβει, χωρίς καμιά προοπτική, στα
«ιερά» τούτα χώματα μας. 






Το Μονοπάτι πέντε περίπου χιλιόμετρων 
  


Το ρέμα Καζαντζί πριν μερικά χρόνια και σήμερα.





Αριστερά προς το χώρο αναψυχής το δασάκι με μια τεράστια ποικιλία, φυτών, δένδρων
και θάμνων χαρακτηριστικό δείγμα χλωρίδας της περιοχής μας.




Η αστείρευτη βρύση στο χώρου αναψυχής και μια παιδική ομάδα Οδηγών
στην παραδοσιακή ποτίστρα.




Το ξωκλήσι των Μυροφόρων μέσα από το δάσος βελανιδιάς.


Η αρχή του μονοπατιού, κατάφυτο στη συνέχεια, από κρανιές , καλαθιές,
γάβρα και πολλά άλλα γηγενή φυτά.







Στα πρώτα μέτρα της διαδρομής θα συναντήσουμε τα τελευταία νταμάρια πέτρας της
δεκαετίας του πενήντα. Εδώ θα δούμε και τα πρώτα απολιθώματα.

  






 

 Φτάνοντας στην κορυφή θα βρεθούμε σε ένα μεγάλο πλάτωμα, ελάχιστα πλέον σημάδια
μαρτυρούν τη δράση των ανθρώπων εδώ στις παλαιότερες εποχές (ενδιαφέρον
παρουσιάζει ίσως η ιδιόμορφη περιτοίχισή του, δύο χιλιομέτρων περίπου) εκείνο
όμως που κάνει το όρος ξεχωριστό σήμερα, είναι η μοναδική πανοραμική του θέα. 




 
Φωτογραφίες από τις γαλαρίες και τα ερείπια του νερόμυλου, θα βρείτε πιθανόν στα
αρχεία του δασαρχείου ή της νομαρχίας, εμείς ευτυχώς έχουμε στη διάθεσή μας κάποια
δείγματα από ορυκτά της συγκεκριμένης τοποθεσίας.







Και βέβαια η ‘πατέκα’ δεν σταματά εδώ, δυο τρία χιλιόμετρα παραπάνω προς το χωριό
Ασβεστάδες υπάρχουν, λέει, καταπληκτικές βραχογραφίες, αναπαριστούν ανθρώπινα
γεννητικά όργανα. Θα μπορέσουμε να τις βρούμε άραγε;
 
Ένας τόπος, τόσο απόμακρα, μέσα στη φύση! 
Ένας τόπος που σε ταξιδεύει τόσο μακριά μέσα στο χρόνο!
Και όμως, είναι τόσο κοντά, δίπλα μας.
Είναι ο δικός μας τόπος!
Μήπως τελικά ήρθε ο καιρός να τον περπατήσουμε και να ανακαλύψουμε
τους θησαυρούς του???

Το ίδιο μονοπάτι σε μια διαδρομή ενός χιλιομέτρου περίπου θα μας οδηγήσει από τα
δυτικά και παράλληλα της Καπουντσιούκας, στην κορυφή του όρους Σαρλίκ.
 Το Ζωντάν και το Σαρλίκ κρύβουν θησαυρούς, μόνο που θα χρειαστεί να
περπατήσουμε για να τους ανακαλύψουμε.
 
Η συνέχεια του μονοπατιού προς το Ζωντάν. Εδώ το τοπίο γίνεται ακόμα πιο
ενδιαφέρον, τεράστιοι απολιθωμένοι βράχοι με εμφανή πλέον τα σημάδια των
αρχαίων ίσως προγόνων μας.
Οντάδες στους βράχους, αποχετεύσεις, σκαλοπάτια, η περίφημη φυλακή και
βέβαια, μια φανταστική θέα.


Μονοπατιού συνέχεια τώρα, σε μέρη πιο τραχιά, στο ρέμα του Τζιαντί, είναι ο παλιός
καρόδρομος που οδηγούσε πριν μερικές δεκαετίες στη αυλή του νερόμυλου και ακόμα
πιο παλιά στις στοές των ορυχείων (γαλαρίες). 





 














Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 17 Φεβρουάριος 2013 22:26  

«Να επιμένεις για τον τόπο,  στα  μικρά πράγματα, γιατί από αυτά απαρτίζονται τα μεγάλα.»

 

Σωτήρης Γεραλής

ΕΙΚΟΝΕΣ

ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ