Μόσχος Κούκος

Κυριακή, 05 Οκτώβριος 2008 19:45 διαχειριστής
Εκτύπωση

 ΒΡΥΣΙΚΑ

Στα ''Βήματα του Ορφέα'' γράφει για τα Βρυσικά ο Μόσχος Κούκος

Παρακάτω, στα Βρυσικά υπάρχουν ίχνη παλαιότερων ακόμα εποχών. Εδώ, στη νότια πλευρά του Ερυθροπότα-μου, μέσα στα εύφορα χωράφια, υπάρχουν κεραμίδια από τους χρόνους της όψιμης αρχαιότητας. Χάλκινο νόμισμα της Αίνου βρέθηκε εδώ με παράσταση Ερμή, στο ύψωμα Ζιντάν που ορθώνεται νότια του χωριού. Έρχεται συνέχεια με τ' ακροβούνια της Ροδόπης, με τραπεζοειδή κορυφή πέ­τρινη που είναι πρόκληση για τον ερευνητή. Κατά τον κ. Μπακαλάκη η κορυφή πήρε τ' όνομα της"από μια μεγάλη πιθαρόσχημη δεξαμενή λαξεμένη στο φυσικό βράχο. Το στόμιο της είναι πολύ μικρό αλλά τα τοιχώματα της όσο καν ?ίαι ανοίγουν προς τα κάτω...".Ανηφορίζω το ύψωμα ανάμεσα στους γάβρους και τις βελανιδιές παρέα με τον Κώστα Λυμπερούδη από τα Βρυ-σικά, το παλιό χωριό που ανάγει την ίδρυση του στις αρχές του 16ου αιώνα όπως και πολλά άλλα της περιοχής. Παράξενες ιστορίες μου διηγείται ο συνοδός μου. Για το "σφοντύλι της Μαριώς", μικρό πέτρινο αλώνι ανάμεσα στην πυκνή φυτεία. Ισοπεδωμένη η κορφή του υψώματος από ανθρώπινα χέρια, αποτελεί ένα μεγάλο άπλωμα που στη μέση του χάσκει το άνοιγμα από μεγάλο πηγάδι. Με άνοιγμα ένα μέτρο απλώνεται όσο βαθαίνει σκαλισμένο όλο στο βράχο, επιβεβαιώνοντας έτσι τα γραφόμενα του κ. Μπακαλάκη. Μεριές-μεριές το ύψωμα είναι σκαλισμένο από ανθρώπινο χέρι και βλέπεις αλλού σκάλες που οδηγούν σε πλατώματα, αλλού τετράγωνες αυλές κι' ανοίγματα κι' αλλού αυλάκια για να φεύγει το νερό. Παραπέρα τα ίχνη του αρχαίου λατομείου με βαθουλώματα για τις ξύλινες σφήνες που τις μούσκευαν κι1 έτσι με την πίεση του νερού και της σφήνας κόβονταν οι πέτρες. Ίχνη από τείχος στην ανατολική πλευρά και άφθονα κεραμίδια απ' αυτά που έβαζαν οι βυζαντινοί ανάμεσα στις πέτρες των οικοδομών. Ίσως εδώ θα ήταν κάποιο μικρό βυζαντινό κάστρο που προάσπιζε τα χωριά του κάμπου από τις επιδρομές των βαρβάρων που κατέβαιναν από τα βουνά. Γιατί βρισκόμα­στε εδώ στην έξοδο μιας κλεισούρας κι' ενός δρόμου, που έρχεται ψηλά από το Μαυροκκλήσι και εισχωρεί στον κάμπο του Διδυμοτείχου, το ύψωμα δε αυτό φράζει αυτή την κλεισούρα κι' είναι μια φυσική σκοπιά απ' όπου αντικρύζεις την πανοραμική θέα όλης της ανοιχτής κοιλά­δας του Ερυθροπόταμου, με τα πολλά χωριά που όλα σχε­δόν έχουν μια μακραίωνη ιστορική παράδοση. Ήταν εδώ το πεδίο όπου αντιπάλευε ο ελληνισμός με τους επιδρομείς

από το Βορρά και τα μπουλούκια από την Ανατολή που έφεραν μαζί τους τη σκλαβιά και την ερήμωση. Ήταν εδώ που έγειρε ο ελληνισμός, αλλά δεν ξεψύχησε, κι' εδώ ακού­γονταν η ανάσα του ώσπου ξανά αντρώθηκε.

Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 12 Οκτώβριος 2008 20:34