• Μεγαλύτερο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Προκαθορισμένο μέγεθος γραμματοσειράς
  • Μικρότερο μέγεθος γραμματοσειράς

με το λόγο και έργο

E-mail Εκτύπωση PDF

Πίναμε καφέ στου ‘Γιάννακα’ την επομένη του πανηγυριού, όταν ο Νέστορας μας εκμυστηρεύτηκε μια ιδέα του Μίμη και την πρόθεσή τους να καθαρίσουν την ποτίστρα στο Καζαντζί.

Γιατί οι δυο σας; Αποκριθήκαμε.

Εμείς δεν έχουμε δικαίωματα;

Έτσι οι δύο γίναμε τέσσερεις και με ένα δύο τηλεφωνήματα οκτώ ίσως και δέκα.

Για τα Βρυσικά και για απόφαση της στιγμής ένας πολύ καλός αριθμός εθελοντών, ούτε για τζάμπα φαί να μας καλούσαν.

Η γκάιντα στο  κασετόφωνο έπαιζε, τα ανέκδοτα, τα πειράγματα, τα παλιά μασάλια έδιναν και έπαιρναν και τα καρπούζια από το μπουστάνι του θείου Σωτήρη ήταν γλυκά σαν μέλι.

Ήμασταν προς το τέλος της διαδικασίας και στο μάζεμα των εργαλείων, όταν ξαφνικά εμφανίστηκαν κατσίκια στον ορίζοντα και μια άγρια δυνατή φωνή να λέει:

 

Κάντι στνιάκρα ρεεεεε! Τα κατσίκια θα πιουν νιρό.

 

Δεν άργησαν να φανούν τα πρώτα ζωντανά και ο Μαγκάρας, που μόλις κατάλαβε τι γίνεται, μαλάκωσε.

 

Είδες, του λέει κάποιος, τη δουλειά που έπρεπε να κάνετε εσείς (οι τσομπάνηδες) την κάναμε εμείς.

 

Και ο Μαγκάρας χωρίς να αφήσει στιγμή τη ράχη του να ακουμπήσει κάτω.

 

Παλιά, όταν ήταν οι πρόεδροι, έδιναν καένα μιρουκάματου σι κάνα φτουχό για να κάν’ αυτή τη δλειά. Τώρα !!!!

 

Τελικά δεν ήταν άσχημα καλά περάσαμε κι απ’ ότι φαίνεται δεν κάναμε κακό σε κανέναν.

Δεν είμαι σίγουρος για τις νεροκαψίδες. 

 























βίντεο πρώτο

βίντεο δεύτερο

Τελευταία Ενημέρωση στις Παρασκευή, 02 Σεπτέμβριος 2011 07:22  
Ως τοπική κοινωνία, άρχοντες, λαός και κλήρος, έχουμε μερίδιο συνυπευθυνότητας και γι’ αυτά που γίναν, αλλά και γι' αυτά που χάθηκαν. Σ' αυτό τον τόπο που ζούμε η ιστορικογεωπολιτική άγνοια, μάλλον δε συγχωρείται. Αν αναλογιστούμε, ότι η ζωή, όπως και η φύση, δε χαρίζονται στους αδρανούντες, είναι βέβαιο, πως τα όποια κενά αφήνουμε εμείς, είναι έτοιμοι κάποιοι άλλοι να τα υποσχεθούν... Η Θράκη στο χρόνο

ΕΙΚΟΝΕΣ

ΖΩΝΑΡΑΔΙΚΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ